Vehid ŠEhić za RSE
“Boga pitaj kada će BiH dobiti kandidatski status za EU”
Najveći problem u Bosni i Hercegovini je što se vodi inat politika. Zakon je jasan. Treba formirati zakonodavnu vlast, a nakon toga izvršnu
To što Bosna i Hercegovina nije imenovala degelaciju u Parlamentarnu skupštinu Vijeća Evrope tako postala jedina od 47 članica ovog tijela koja nema svoju delegaciju, za predsjednika Foruma građana Tuzla Vehida Šehića nije iznenađenje. U intervjuu za Radio Slobodna Evropa Šehić kaže kako to samo pokazuje da se u Bosni i Hercegovini živi u iluzijama i prevarama koje dolaze od njenih političara.
Bosna i Hercegovina nije imenovala članove Parlamentarne skupštine Vijeća Evrope. Kakve posljedice to može imati, s obzirom da se radi o uslovljavanjima, jer predstavnici iz Republike Srpske traže da se najprije formira Vijeće ministara BiH?
Najveći problem u Bosni i Hercegovini je što se vodi inat politika. Zakon je jasan. Treba formirati zakonodavnu vlast, a nakon toga izvršnu. Međutim, mi smo svjedoci da svako od partnera na nivou BiH traži nešto prethodno da se ispuni, umjesto da urade ono što nalaže izborni zakon kroz svoje rokove, a onda kad se konstituiše Parlamentarna skupština BiH, ispune sve obaveze prema međunarodnoj zajednici. Postavlja se jedno logično pitanje – da li političari iskreno misle da Bosna i Hercegovina treba da postane članica Evropske unije?
Vijeće Evrope je najšira organizacija i ne treba smetnuti s uma kada smo primljeni u Vijeće Evrope, mi smo i tada uslovno primljeni, jer su nam ostavljeni određeni postprijemni uslovi koje moramo ispuniti, a to su: izmjena Izbornog zakona, Zakona o javnom servisu, Zakona o visokom obrazovanju. Nikada nismo ispunili te obaveze. Znači da su oni imali blagonaklon odnos prema Bosni i Hercegovini kada su nas takve primili. Ovo je dokaz da, možda, treba pooštriti politiku i od od Brisela prema Bosni i Hercegovini, jer ovo je urušavanje i ono malo kredibiliteta, ako ga uopšte ima ova država, isključivo zbog neodgovornog ponašanja političara u Bosni i Hercegovini.
Mi smo na to navikli, bojim se što mi to prihvatamo kao nešto normalno i treba očekivati da u narednom periodu mora doći do izmjena i Ustava i Izbornog zakona i drugih zakona i utvrđivati odgovornost, kao i predvidjeti posljedice za nepoštivanje onog što piše u Ustavu i zakonu. Neodgovorno ponašanje naših političara nas udaljava od vladavine prava. Mi možemo imati zakone, ali ako nemate poštivanje tih zakona i Ustava, onda imate anarhiju, kao što je u Bosni i Hercegovini. Mene to ne iznenađuje i to samo pokazuje da se politika u Bosni i Hercegovini nikada nije vodila u opštem interesu, već se opšti interes, kod nas, podređuje ličnim ili uskostranačkim interesima, a takve države nisu demokratske.
Da li je ovakva praksa postojala u Parlamentarnoj skupštini Vijeća Evrope?
Koliko je meni poznato, nikada se nijedna država, članica Vijeća Evrope u obavezama prema ovoj instituciji, nije ovako ponašala. Mi možemo biti suspendovani i Vijeće Evrope ništa ne gubi, mogu nas i isključiti iz Vijeća Evrope, što bi bila najveća sramota. Možda to neko i želi u ovoj državi, ja to ne znam, jer nikad ne možemo da dokučimo koji su stvarni, iskreni interesi naših političkih predstavnika kada su u pitanju svi vidovi integracije i u Evropsku uniju, a i tamo gdje smo članovi mi ne ispunjavamo svoje obaveze.
Koliko mislite da su političari u Bosni i Hercegovini svjesni trenutne situacije i koliko je koriste da bi ostvarili neke svoje političke ciljeve?
Ako pratimo ponašanje naših političara duži vremenski period, ako shvatimo da smo 2004. u ispunjavanju uslova bili daleko ispred Srbije, Crne Gore, Sjeverne Makedonije, a danas smo na začelju, jer je Bosna i Hercegovina zarobljena u politiku koja samo jednom užem krugu omogućava lagodno ponašanje, tu mislim na politički establišment u Bosni i Hercegovini, koji se mnogo ne mijenja od 1996. godine.
S druge strane, moram naglasiti, da politika bez dijaloga i kompromisa je neuspješna politika, politika bez morala i etike je neuspješna politika, a mi upravo imamo to. Postavlja se pitanje – da li je njima cilj da se uvede vladavina prava u politički život ove države, a time i u svakodnevni život nas građana, gdje su jasno predviđene odgovornost i posljedice za nepoštivanje svoje države. Mi takve odgovornosti nemamo, građani BiH, većina napušta ovu državu, ali to ne interesuje političare, jer nikada nisu vodili računa o interesima građana. Država, odnosno vlast, koja ne štiti interese građana je sama sebi svrha.
Je li onda licemjerno kako su svima ‘puna usta’ Evropske unije, posebno kada razgovaraju sa predstavnicima EU, ako BiH nije u stanju da imenuje delegaciju u Parlamentarnu skupštinu Vijeća Evrope?
To pokazuje da imamo neozbiljnu vlast, ne samo kada su u pitanju razgovori sa predstavnicima Evropske unije, već i kada je riječ o njihovom obraćanju prema građanima BiH, oni su puni netačnih i lažnih podataka. Oni nas podcjenjuju kao ljudska bića i smatraju da nam mogu reći sve ono šta oni misle, ne vodeći računa da li je to istina. Tako da će oni uvijek jedno pričati, a drugo raditi. Živimo u jednom vremenu iluzija, prevara koje dolaze od naših političara, a od nekih stvari koje su minorne prave se istorijske stvari.
Sjetite se predavanja zahtjeva da nas prime, pa to su bile proslave, to su bili istorijski datumi, a od istorijskih datuma i istorije, oni nas vraćaju stalno u taj period 92.-95., jer je to jedina istorija koja im donosi političke poene kada su izbori. Sa ovim političarima mi nećemo daleko dogurati. Boga pitaj kada ćemo dobiti kandidatski status, jer će ponovo Evropa biti blagonaklona prema nama, svjesna činjenice da kod velikog dijela političara ne postoji politička iskrenost, da ono što govore u političkom životu i provedu.