Uskoro će svoj smiraj naći i najmlađa žrtva zločina u Bratuncu

U Memorijalnom kompleksu Veljaci u Bratuncu, na 11. kolektivnoj dženazi, 12. maja ove godine bit će ukopana i najmlađa žrtva – beba stara dva dana.

Skeletni ostaci Emira Suljića, najmlađe bratunačke žrtve, identifikovani su 2012. godine, ali tijelo nije bilo kompletno pa je porodica odlučila da sačeka dok se ne kompletira.

Majka ubijenog Emira kazala je da je proteklih godina, tokom identifikacija u Tuzli, tijelo njene bebe kompletirano pa su dali saglasnost da se ukopa.

Životna tragedija porodice Suljić počela je 9. maja 1992. godine, kada je, kako je rekla majka Raza, napadnuto i zapaljeno naselje Glogova.
“Krenuli smo prema Srebrenici i jedno vrijeme smo boravili u Blječevoj. Kasnije smo šumama otišli do muževe sestre u Hrnčiće kod Bratunca, a onda kod njegove druge sestre u Konjević Polje”, kazala je Raza, pojasnivši da su na ovim mjestima bili od kraja 1992. do marta 1993. godine, kada je Vojska Republike Srpske (VRS) zauzela Cersku i Konjević Polje.

Raza je u tom periodu bila trudna. Kada su krenuli napadi VRS-a na ova naselja, ona se porodila u sedmom mjesecu trudnoće.
“Sve se to od stresova i briga prijevremeno desilo. Dali smo mu ime Emir. Imala sam tada 20 godina i bila nam je to prva beba. U tom paklu, naša sreća je kratko trajala. Krenulo je najveće granatiranje i jedna granata je pala u blizini, i tada su smrtno stradali naš sin i Azemina, koja je bila u devetom mjesecu trudnoće”, ispričala je ona, dodavši da se porodila 7. marta, a tijelo bebe ukopali su 9. marta, u neposrednoj blizini kuće.

Njihova beba Emir i trudnica Azemina su ukopani jedno do drugog. Azeminino tijelo je ekshumirano i ukopano na groblju u Konjević Polju. Raza i preživjeli članovi porodice, kao i komšije, šumom su otišli u Srebrenicu, gdje ostaju do jula 1995.

Po dolasku u Potočare, Raza se ponovno porodila. Ona i njen muž Džemail su dobili drugog sina – Elvira.

Kada je VRS zauzela Srebrenicu, Raza je zajedno sa sinom autobusom prebačena prema Kladnju, dok je njen muž, nakon sedam dana pješačenja, šumama prešao na teritoriju pod kontrolom Armije Bosne i Hercegovine (ABiH). Raza i Džemail su dobili i trećeg sina, kojem su dali ime Elmir. Ova porodica danas živi u Brezi.