Obnovili hrama pored kojeg se ukopavaju pripadnici svih konfesija (FOTO)

Povodom 115 godina osveštenja Hrama svetog Velikomučenika Georgija na brdu Trnovac u Tuzli, izvršena je generalna obnova objekta, koji je nacionalni spomenik zajedno s grobljem pored hrama. Iako pravoslavno, u groblju se u skladu sa svojim običajima, ukopavaju i pripadnici drugih konfesija, što je rijedak slučaj u Bosni i Hercegovini, piše Anadolu Agency (AA).

“Vlada Tuzlanskog kantona (TK) u obnovi hrama Svetog Velikomučenika Georgija učestvovala je sa 11.000 KM, a izvršeni su sanacioni i hidroizolaterski radovi kako bi se spriječio dalji prodor vlage. Također, uređeni su enterijer i eksterijer, crkvena porta, prilaz, a postavljena je i nova fasada, kao i rasvjeta, videonadzor i pločnici. Vlada je obećala i asfaltiranje prilaznog puta prema crkvi, tako da nam u narednom periodu ostanu samo umjetnički radovi na restauraciji fresaka stradalih od vlage”, pojasnio je Miloš Trišić, tuzlanski sveštenik.

Zahvaljujući se Vladi TK, koju predvodi premijer Bego Gutić, sveštenik Trišić se na svesrdnoj pomoći pri obnovi ovog spomenika kulture zahvalio i pojedincima, sugrađanima islamske i rimokatoličke vjeroispovijesti.

Prema dokumentaciji Komisije za očuvanje nacionalnih spomenika BiH, crkva sv. Georgija darovana je kao zaklada od strane bogate pravoslavne trgovačke porodice Jovanović. Braća Jovo, Pero i Lazo bili su veliki dobrotvori, koji su osnovali i mnoge druge ustanove, a jedno od tri kina prije Prvog svjetskog rata bilo je u vlasništvu ove porodice. Osim toga, Risto J. Jovanović osnovao je pjevačko društvo “Njegoš” i 1883. godine inicirao osnivanje prvog dobrovoljnog vatrogasnog društva u ovom gradu, dok je njegova majka, Mara, petinu svoje imovine darovala društvu “Njegoš”, a radi se o nekoliko kuća u čaršiji, u Džamijskoj i Čaršijskoj ulici, u kojima su se tridesetih godina 20. vijeka nalazili dućani.

Zbog svega što su učinili za zajednicu, Jovanovići su bili ugledni i poštovani građani Tuzle i tuzlanskog kraja. Danas nema živih potomaka ove porodice. Svi su preminuli i sahranjeni su u kripti hrama na Trnovcu. Crkva je, zapravo, porodični mauzolej koji se koristi i za javna bogosluženja.

“Hram je jednobrodna građevina, čija je gradnja počela 1899. godine, a temelje je osvetio mitropolit zvorničko-tuzlanski Georgije Živković. Hram je građen od sitne cigle, dimenzija je 14 puta 10 metara. Pokriven je bakrom, sa centralnom kupolom i dva zvonika, a ima i jedno zvono. Hram je 14. oktobra 1900. godine osvetio mitropolit Georgije. Što se tiče crkvene umjetnosti, hram je živopisao 1981. godine akademski slikar Dragan Bjelogrlić iz Novog Sada, dok je ikonostas izrađen 1979. u duborezačkoj radnji ‘Milošević’ iz Preljine kod Čačka. Ikone na ikonostasu je 1981. godine oslikao je jeromonah Pavle Kalan iz manastira Gradište u Crnoj Gori”, podsjeća sveštenik Trišić.

Grobljanska cjelina na Trnovcu predstavlja najveće groblje u Tuzli, a od svog nastanka do danas, groblje je multikonfesionalno, iako je u vlasništvu i pod upravom Srpske pravoslavne crkvene općine u Tuzli. Dopušteno je ukopavanje po obredima svih konfesija, ali i bez obreda, a groblje se kontinuirano koristi od kraja 18. vijeka, iako najstariji pronađeni nadgrobni spomenik datira iz 1800. godine.

U tom groblju sahranjuju se i poznate ličnosti grada, poput Đorđa Mihajlovića, prvog tuzlanskog i bh. akademskog slikara. Tamo je također, pored supruge Marije, sahranjen i slikar Ismet Mujezinović.