Najveći farmer napušta Krajinu: Nema zemlje za investitora Jusufa Arifagića
Najveći bosanskohercegovački farmer Jusuf Arifagić odlazi iz Bosanskog Petrovca nakon što je naišao na brojne opstrukcije. Političke obračune preko svojih leđa, kaže, više ne želi da trpi.
Duško Mandić već osam mjeseci radi na farmi koju je otvorila firma Arifagić Investment u Krnjeuši, povratničkom naselju udaljenom dvadesetak kilometara od centra Bosanskog Petrovca. Trenutno je na farmi 150 grla norveškog goveda o kojima brine Duško sa još četvoricom sumještana iz Krnjeuše, piše Deutsche Welle.
O Jusufu Arifagiću, vlasniku Arifagić Investmenta, i radnim uvjetima, Duško ima samo riječi hvale. Kaže da mu je prošla zima bila najbolja otkako se prije petnaestak godina vratio iz Dervente u Krnjeušu.
Arifagićeva namjera je bila da u ovom povratničkom mjestašcu uloži značajna sredstva i u potpunosti obnovi farmu FANA i popuni je s 800 grla, zaposli blizu 50 radnika i pokrene proizvodnju biogasa i đubriva. Ali, zbog brojnih opstrukcija na koje je naišao, ovaj najpoznatiji i najveći bh. farmer sada namjerava otići iz Bosanskog Petrovca.
Isječci iz novina s naslovima “Najveći farmer napušta Krajinu” i “Bosanski Petrovac ostao bez velike investicije” ta odluka kojom Arifagić Investment raskida sve ugovore sa Opštinom Bosanski Petrovac, izvješeni su na oglasnoj ploči na ulazu u zgradu Opštine. U zgradi nema načelnika Zlatka Hujića, otišao je na službeni put u Kozarac, upravo kod Arifagića. Svim silama se trudi da ga zadrži u Petrovcu, kažu načelnikovi pomoćnici.
Neobična koalicija preispituje procedure
Esmir Brković, sekretar Opštine, kaže nam da je u ime načelnika poslao pismo članu Predsjedništva BiH Bakiru Izetbegoviću da primi načelnika Hujića i Jusufa Arifagića na razgovor. “Pošto je on (Izetbegović, op.a) predsjednik najjače stranke i stranke koja ima najviše vijećnika u Opštinskom vijeću Bosanskog Petrovca, da svojim autoritetom učini da se ovdje energija ne gubi na nepotrebne političke razračune i sukobe”, objašnjava Brković.
Sukobi koje Brković spominje su nakon izbora u oktobru nastali na relaciji vijeće – načelnik. Upravo četiri vijećnika SDA zajedno sa dvojicom iz Dodikovog SNSD-a, te po jednim vijećnikom iz lijevih Demokratske fronte i Socijalističke partije čine ideološki neobičnu koaliciju, koja je početkom februara donijela odluku da se preispitaju svi ugovori koje Opština ima sa kompanijom Arifagić Investment.
“Povod preispitivanja je zapisnik koji je tražila firma Fahd, čiji je predstavnik tražio uvid u spis koji se tiče zakupa parcela katastarske opštine Prkos i Oraško brdo. Uvidom u taj spis, on je ustanovio da nedostaju pojedini dokumenti i napisao u tom zapisniku šta konkretno nedostaje: nije bilo mišljenja određenih stručnih lica i izostala su ispunjavanja određenih članova ugovora. Taj zapisnik je bio naslovljen i na mene i ja sam se tu osjećala prozvanom da djelujem i ispitam tu čitavu stvar. Ja sam to iznijela na vijeće i mi smo zajednički donijeli zaključak da pravobranilac to ispita jer svaka sumnja u zakonitost pojedinih postupaka mora da bude ispitana”, kaže za DW Nikolina Simić, predsjedavajuća Opštinskog vijeća.
“Orkestrirana kampanja oduzimanja zemljišta”
Upravo je Opštinsko vijeće, ali u drugom personalnom sastavu, prije godinu i po dana ovlastilo načelnika Opštine da s Arifagićem potpiše ugovor o davanju pod zakup oko 80 hektara pašnjaka i obradivog zemljišta na spornim parcelama.
Sekretar Brković smatra da je sve u ovom slučaju odrađeno po zakonu i da vijeće sada pravi bespotreban politički i pravni problem. “Političkih neslaganja možda i ima, ali u pravnoj proceduri nismo ništa pogriješili. Mi imamo saglasnost Vlade kantona i saglasnost ministarstva poljoprivrede. Prkos je napušteno zemljište od 1970-ih”, kaže Brković i pojašnjava da po Zakonu o poljoprivrednom zemljištu Općinsko vijeća na prijedlog načelnika može dati u zakup napušteno zemljište bez javnog poziva.
“Mi smo tako i uradili. Vijeće je dalo saglasnost načelniku, načelnik potpisao ugovor, čovjek uplatio ta sredstva na budžet i iznajmljeno mu je na pet godina.”
Taj ugovor se sada odlukom novog saziva Opštinskog vijeća preispituje. No, to nije jedini problem s kojim se Arifagić susreo u Bosanskom Petrovcu. Poništen je i tender na kojem je on kao najpovoljniji ponuđač u podzakup dobio zemljište u blizini farme u Krenjeuši u koju je, prema Arifagićevim riječima, već uloženo oko milion maraka. “Uz svu ovu orkestriranu kampanju oduzimanja zemljišta, izvršen je i fizički upad u krug moje kompanije gdje je sasječena i oštećena folija na silaži koja služi za ishranu krava. Ovim se vjerovatno želi ubrzati moj odlazak. Kad vam oduzmu zemlju i unište već postojeću hranu, bićete prisiljeni da što prije odete”, navodi Arifagić u svojoj odluci o raskidanju ugovora sa Opštinom Petrovac.
Nada se pretvorila u košmar
U intervjuu za list Oslobođenje, Arifagić nije krio razočarenje odnosom spram njega u Bosanskom Petrovcu, ali i u Bosanskoj Krupi, gdje je zakupio porušenu farmu Pučenik. I tamo je jedan opštinski vijećnik zatražio raskidanje petogodišnjeg ugovora koji je bosanskokrupska Opština potpisala s Arifagićem.
“Ako čovjek poput mene doživi takav odnos u Bosanskom Petrovcu, ako se sada preispituje gostoprimstvo i u Bosanskoj Krupi, a ovo sve traje dvije-tri godine, moje poprilično veliko strpljenje se troši i nije ga puno ostalo”, konstatovao je vlasnik kompanije Arifagić Investment. S druge strane nevidljive entitetske granice, u Prijedoru, nude mu 600 hektara zemlje i još 400 pripremaju.
U Bosanskom Petrovcu, trećoj po veličini opštini u Unsko-sanskom kantonu, ali i opštini sa tek sedam hiljada stanovnika, dolazak Jusufa Arifagića, koji je u poslove u BiH do sada uložio oko dvadeset miliona maraka, probudio je nadu u bolju budućnost ovog kraja. Na dolazak čuvenog investitora Petrovčani su gledali kao na šansu za nova zapošljavanja, vraćanje života i zaustavljanje iseljavanja stanovništva ovog kraja. Dvije godine kasnije ta priča se pretvorila u košmar koji bi ubrzo mogao dobiti sudski epilog.
Arifagić je najavio kako će protiv Opštine Bosanski Petrovac i dijela vijećnika podnijeti tužbe za naknadu nastale štete.
No, najdeblji kraj u ovoj političko-birokratskoj zavrzlami mogli bi izvući i ljudi ovog kraja koji žele raditi i od svog rada živjeti. Duško, radnik na farmi u Krnjeuši, nada se da će se gazda, kako Arifagića zove, ipak predomisliti i ostati u Petrovcu. Nije mu jasno kako to da neki govore kako u Krnjeuši nema dovoljno zemlje za ono što Arifagić planira. “Žalosno je to, ako nema ovdje, onda gdje ima?”, pita se ovaj radnik i povratnik. Ako ostane bez posla, kaže da će gledati kako da ode iz sela baš poput brojnih mu komšija i rodbine koji su napustili rodno mjesto. Ovaj put zauvijek. On priznaje da se pokajao što se vratio iz Dervente „gdje mi pola rodbine i danas živi”.