Munara džamije Hasan-paše u Bileći uprkos ratovima opstala četiri i po stoljeća

Minaret džamije Hasan-paše Predojevića u Bileći, inače jedinstvenog tipa u osmanskoj arhitekturi opstao je na području istočne Hercegovine punih 445 godina od izgradnje uprkos brojnim ratovima, pa čak i sedam i po decenija od paljenja i rušenja same džamije u Drugom svjetskom ratu i dalje stoji uspravno.

Više je zanimljivosti vezano upravo za džamiju Hasan-paše Predojevića, kako minaret, tako da je svojom osim muslimana smatraju i pravoslavci, ali i činjenice da i sada vakuf džamije ostvaruje simbolične prihode.

Zanimljiva je stvar da je prošle godine Džemal Škrebo bh. student na postdiplomskim studijima na Tehnološkom univerzitetu Yildiz u Istanbulu došao da bi izvršio premjere džamije i lokaliteta. Naime, tema njegovog postdiplomskog studija jeste konzervacija i restauracija džamije Hasan-paše Predojevića u Bileći.

Arhitekta Džemal Škrebo bi u oktobru 2017. godine trebao završiti projekat konzervacije i restauracije džamije Hasan-paše Predojevića i zahvaljujući direktoru Vakufske direkcije BiH Senaidu Zaimoviću putem direkcije će se aplicirati kod Generalne direkcije vakufa Republike Turske koja inače obnavljaju tursku, osmansku baštinu.
“Mi smo dočekali arhitektu Džemala Škrebu prošle godine i nismo znali da će biti potrebno očistiti lokalitet unutar džamije koji je bio zarastao lipama, smokvama… Faktički bilo je nemoguće ući u lokalitet. Obzirom da je on došao iz Doboja samo na dan bili smo prinuđeni odmah tražiti rješenje. Ovdje su komšije pravoslavne vjeroispovijseti odmah priskočile u pomoć i za par sati smo to riješili. Ono što je zanimljivo i oni, pravoslavci ovu džamiju također smatraju svojom kao dijelom i njihove kulturne baštine”, priča kako je sve krenulo Sadet efendija Bilalić, glavni imam Medžlisa Islamske zajednice Gacko, kojem pripada i područje Bileće.

Inače, džamiju je dao izgraditi Hasan-paša 1572. godine. Prema nekim kazivanjima i džamiju koju sada poznajemo kao Carevu džamiju ili Obradovića džamiju u Bileći, također je dao izgraditi u prvobitnom obliku kao malu o čemu svjedoći da se ona nalazi u paraleli sa džamijom Hasan-paše.

Spomenik od važnosti za državu 65 godina

Pored džamije koja je nazvana po njemu izgradio je i karavansaraj, izgradio je čatrnju i izgradio je porodično turbe u koje su ukopani njegovi bliži rođaci. Interesantno je da su i sada jasno vidljivi ostaci velike čatrnje koja je se nalazila preko puta samog objekta džamije.

“Vakif ove džamije i ostalih vafuka u Bileći je značajan. Hasan-paša je zapravo, prvi poznati i najveći vakif u Bileći. Ovdje je nekada bilo 100 dunuma vakufske zemlje oko ove džamije. I ona je bila u funkciji sve do Drugog svjetskog rata. Prije, tačnije 1906. godine izvršena je velika sanacija i popravka. I prema nekim hronikama klanjane su u njoj povremeno džume i bio je je jedan veliki teferič u organizaciji Gajreta koji je okupljao i po nekoliko hiljada ljudi iz Bileće i okolnih mjesta. U Drugom svjetskom ratu je zapaljena, obzirom da je bila pokrivena tesanim kamenom krov se urušio i ova džamija više nikada nije bila u planu obnove”, kaže efendija Bilalić.

Kasnije, 1952. godine Zavod za zaštitu spomenika SR BiH proglasio ju je spomenikom kulture i da je u zaštiti države, da bi 2006. godine također, Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika BiH ovu džamiju stavila na listu nacionalnih spomenika BiH”.

Džamija plijeni svojom ljepotom, jer prema istraživanju profesora Machiela Kiela, ona ima tip minareta koji je jedinstven u osmanskoj arhitekturi. Radi se o spoju arhitekture crkvenih tornjeva s obližnje jadranske obale, odakle su i dolazili graditelji (zidari i klesari)

“Prema istraživanju profesora Machiela Kiela, velikog stručnjaka za osmansku arhitekturu pri UNESCO-u, postojalo je 14 džamija ovakve arhitekture na području istočne Hercegovine. Naime, tu je spoj kršćansko-islamske arhitekture, jer su graditelji bili klesari s Jadrana, iz Dubrovnika, odnosno Dubrovačke republike, i oni su koristili te crkvene tornjeve kao primjer takve arhitekture”, kaže efendija Bilalić.

Efendija Bilalić navodi kako je riječ o jedinstvenom stilu gradnje u Osmanskom carstvu kao što se vidi iz prepoznatljivosti četvrtaste munare. A, inače, naglašava u tom dijelu BiH imamo nekoliko džamija koje su specifične po tom izgledu obzirom da su graditelji bili iz Konavala, odnosno iz Dubrovačke republike.

Trenutno su obnovljenje Seferagića džamija u Dabrici kod Stolca, Čelebića (Džaferovića ili Šurkovića) džamija u Donjoj Bijenjoj, i u Kruševljanima, obje u opštini Nevesinje i na Planoj džamija Ćamila ef. Avdića.

Još dvije džamije iste arhitekture treba da se obnove, a to su upravo džamija Hasan-paše Predojevića u Bileći i Telarevića džamija u Bijeljanima kod Fatnice također, opština Bileća, kao i ona na Vakufu u Nevesinju.

Briga o islamu

A, džamija Hasan-paše Predojevića je važna po mnogo čemu.

“Sasvim sigurno je vakif ove džamije kako Safvet-beg Bašagić navodi veliki i hrabri gazija. Sam naziv u njegovoj tituli gazi Hasan-paša govori da je bio neustrašiv i da je zadužio kulturnu baštinu Osmanske države. Upravo kroz skoro 445 godina ova džamija i njezini vakufi su se brinuli o islamu ovdje kroz te prihode vakufa i možemo naći to u dosta primjera. I sada kada u ovom gradu. Bileći, je jedina Bošnjakinja naša nana Fata Jaganjac, imamo neke simbolične prihode od ovih vakufa. To dovoljno govori da vakufi pripadaju Bogu dragom”, ističe efendija Bilalić.

Kaže kako se teško može vezivati obnovu te džamije ili bilo koje sa povratkom, jer, ističe efendija Bilalić zna se da povratak treba da prate državne institucije, ministarstva, te da je u povratku najvažnija egzistencija povratnika i njihove djece.

Ali, naglašava efendija Bilalić, obnova džamije Hasan-paše Predojevića je bitna za kulturnu baštinu BiH i cijelih naroda.

“Veoma je zanimljiva biografija vakifa Hasan-paše Predojevića. U tom širem kontekstu kada gledamo muslimane Balkana možemo da shvatimo da ta trusna područja kao što su bila ova, i to da je među prvim bilećkim muslimanima upravo bio Hasan-paša Predojević. Također, i to da će nakon skoro stotinu godina veliki val muslimana iz primorja, Herceg Novog, Risana doseliti u područje Trebinja Bileće, pa i Gacka. Iz tog konteksta bitno je da sačuvamo sjećanje na ove kulturne spomenike. To je ono, ta kulturna baština koju možemo ponuditi Evropi”, istakao je efendija Bilalić.

Zanimljivo je, kaže efendija Bilalić, da su također, Hasan-paša, a vjerovatno i njegov brat Džafer-beg izgradili svojoj majci pravoslavnu crkvu u Prijevoru, kao i čatrnju.

Ekipa Anadolu Agency u pratnji Sadeta efendije Bilalića, glavnog imama Medžlisa Islamske zajednice Gacko, kojem pripada i područje Bileće boravila je u selu Prijevor udaljenom oko četiri kilometra od same Bileće i u rastinju u blizini sela pronašla ostatke crkve koja se vezuje za Hasan-pašu Predojevića.

AA objavljuje ekskluzivne fotografije zida crkve koji je sačuvan, a na kojem se uklesan uz krst nalazi i polumjesec.

Upravo činjenica da je Hasan-paša izgradio crkvu majci u Prijevoru, svjedoči da je on sa tih područja iako se kao njegovo mjesto rođenja navode i Rudine kod Bileće, Klobuk kod Trebinja, pa čak i da je iz Krajine.

Hasan-paša od katolika kupio crkvu

“Na Hasan-pašu Predojević nailazimo 1562. godine kao sandžakbega u Filakovu. Već početkom vladavine sultana Murata III biva imenovan segedinskim sandžakbegom, da bi krajem 1590. godine bio imenovan za bosanskog beglerbega. On je poznat u historiji kao osvajač Bihaća. Hasan-paša nakon osvajanja Bihaća 1592. godine od preostalih žitelja katolika Bihaća je otkupio crkvu svetog Ante Padovanskog. Ono što je specifično jeste da će mahfili u Fethiji džamiji na sprat biti uzor svim ostalim krajiškim džamijama. Naime, te 1592. godine nakon neuspjelog pokušaja osvajanja Siska on je uspio osvojiti Bihać kao i izgraditi novi grad, odnosno Jeni Hisar, današnju Petrinju, da bi naredne godine 22. juna 1593. godine ili 22 ramazana 1001. hidžretske godine poveo pohod ponovo za osvajanje Siska. Tada je Habsburška vojska na čelu sa Nikolom Zrinskim potukla vojsku Hasan-paše Predojevića i prema saznanjima tu je i sam Hasan-paša poginuo, odnosno utopio se u rijeci Kupi zajedno sa ostalim sandžakbegovima koji su bili zajedno sa njim u tom vojnom pohodu. To su bili Mehmed-beg Hrustempašić, hercegovački sandžakbeg, sin velikog vezira Rustempaše i sultanije Mihrimah, Džafer-beg Predojević, pakrački sandžakbeg i brat Hasan-paše, gazi Arnaut Memi-beg, zvornički sandžakbeg i Ramazan-beg, požeški sandžakbeg. Ova bitka predstavlja prvu pobjedu ujedinjene hrišćanske srednje Evrope protiv Osmanlija. Ovom bitkom kod Siska završen je stoljetni Osmansko-hrvatski rat koji je trajao od 1493. godine do 1593. godine. Nakon ove bitke Osmanlije više nisu osvajale u Hrvatskoj”, kaže Sadet efendija Bilalić, glavni imam Medžlisa Islamske zajednice Gacko, kojem pripada i područje Bileće.

U Medžlisu islamske zajednice Gacko prije rata postojalo je šest džamija i jedan mesdžid. Tri su džamije i mesdžid obnovljene u potpunosti, u toku je obnova još jedne džamije. Na području Bileće su prije rata postojale četiri džamije, dvije su u potpunosti obnovljene, jedna je u toku obnove i ima jedna džamija koja nije obnovljena od Drugog svjetskog rata, kada je porušena.

Tako su, među obnovljenim džamijama u Gacku, ona u Kuli Fazlagića, Mehmed-age Zvizdića džamija u samom Gacku, džamija u Ključu i mesdžid u Cernici. U toku je obnova džamije u Pridvorici – Borač, a neobnovljene su džamija Hasan-bega Hasanbegovic u Avtovcu i džamija u Gračanici.

Kada je u pitanju Bileća, obnovljene su džamije Obradovića (Careva) džamija u Bileći, džamija imama Ćamil ef. Avdića na Planoj. U toku je obnova Bajramovića džamije u Orahovicama, a još je neobnovljena džamija je Hasan-paše Predojevića u Bileći.