Dragan Bursać: Znate li ko je bio Karim Zaimović

Karim Zaimović umro je 13. avgusta 1995. godine od posljedica ranjavanja – kao civilna žrtva granatiranja Sarajeva. Tada 24-godišnji Karim ranjen je 1. avgusta u jednom od mnogobrojnih granatiranja bh. prijestonice, 13 dana je trajala njegova bitka za život, ali je, nažalost, preminuo.

Ime i djelo Karima Zaimovića ni 25 godina poslije nisu izblijedjeli.

U jednoj od svojih priča objavljenih u čuvenoj zbirci „Tajna džema od malina“ Karim kao da je predvidio svoju smrt. Mnogi vjeruju da se ustvari obistinio scenarij koji je zapisan u priči “Bez naslova”.

Karim je pisao:

“…Ali oni su tu, blizu. To znam, nemam još puno vremena, smrt.”

Priča je objavljena posljednja u zbirci. Autor ih je pisao za emisiju „Josif i njegova braća“ tokom 1993. i 1994., a koja je emitirana na Radiju ZID.

Povodom godišnjice smrti na društvenim mrežama se oglasio i pisac Dragan Bursać, koji je napisao:

““Zovem se Karim Zaimović. Imam 49 godina i za mene kažu da sam najbolji BiH pisac. Ja ne mislim tako. Pisanje nije takmičenje. Pisanje je pretvaranje ništavila u smisao. Ili besmisao. Svejedno je.”

Ovo je dio intervjua koji je Karim Zaimović dao nedjeljniku “Dani” u paralelnom univerzumu 13. avgusta 2020.

U ovom našem, pomračenom svijetu, srce Karimovo prestalo je da kuca na današnji dan u Sarajevu prije 25 godina. Jedna od posljednjih četničkih granata, jedan o zadnjih gelera u lancu eksplozije te granate, ubio je mladića od 24 godine.

Kada otvorite Karimovu “Tajnu džema od malina” shvatite da je taj čudesni spoj naracije na granici istine i fantastike, pisalo dijete. Dijete-genijalac. Karimov svijet-naš svijet Sarajeva, ruši se u ratu i za razliku od jeftine patetike ovovremenske, ta realnost otkriva jedno tajno, drugo Sarajevo, Sarajevo koje zaslužuje Karima i koje može ponuditi planeti milion tona čudesa.

Mi ne znamo šta bi u ovom našem vremenu radio, o čemu bi danas pisao Karim, jer i on nestaje u tom svijetu koji je stvorio.

Izgubili smo, bolje reći ubili su Karima, dječaka-genijalca. Sad samo možemo skršetnih ruku plakati nad “Džemom” znajući da nema više. Dabome, u ovom našem, trulom i preoba nesavršenom svijetu.

Sa druge strane, Karim nije to čudno, predvidio je čak i svoj odlazak iz ove dimenzije.

Što će reći-živ je da ne može biti življi u svim ostalim svemirima. U jednom od njih u nekim boljim sarajevskim “Danima” tako daje intervju dok cijela zemlja isčekuje nominaciju Karima i te srećne zemlje za Nobela. To je sigurno!

El-Fatiha, prinče slova i riječi-samo u ovom svijetu koji si ostavio nama da te izmaštavamo, dok si se iselio u neke veće, Božijim rukom adaptirane prostore.”, napisao je Bursać na Facebooku.

Kari Zaimović rođen je 6. maja 1971. godine u Sarajevu. Prvu gimnaziju je završio 1989. i potom upisuje Akademiju likovnih umjetnosti, a samo nekoliko mjeseci kasnije prelazi na studij komparativne književnosti Filozofskog fakulteta u Sarajevu.

Od gimnazijskih dana bavio se novinarstvom, a kod njega se razvila i velika ljubav prema stripu. Važio je za vrsnog poznavaoca stripa i objavljivao je kritike, osvrte i tekstove iz ove oblasti. Pisao je o filmu, stripu, likovnoj umjetnosti i kulturi općenito, u mnogim časopisima, sedmičnim i dnevnim listovima.

Sve vrijeme opsade proveo je u Sarajevu, a sa Semezdinom Mehmedinovićem pokrenuo je časopis za kulturu “Fantom slobode”, u kojem je obavljao dužnost zamjenika glavnog urednika. Piše pripovijetke i scenarija. Ostala su mu u rukopisu, nedovršena, dva romana.

Godine 1996. osnovana je Fondacija ”Karim Zaimović” radi očuvanja imena i djela Karima Zaimovića.