Aktivisti u Sokocu pred sudom zbog tužbe investitora iz Belgije, žele ih zastrašiti

Početak suđenja Sari Tuševljak i Sunčici Kovačević, dvadesetpetogodišnjim ekološkim aktivisticama, zakazan je za 24. oktobra u Osnovnom sudu u Sokocu, četrdesetak kilometara istočno od Sarajeva.

Njih je za klevetu i narušavanje reputacije tužila belgijska kompanija Green-Invest, koja posjeduje koncesije za izgradnju tri mini hidroelektrane na Kasindolskoj rijeci pored Sarajeva.

U zaštitu aktivistica je stalo 140 organizacija i neformalnih grupa iz BiH, regiona, Evrope i Sjedinjenih Američkih Država (SAD).

Grupa je uputila otvoreno pismo diplomatskim predstavnicima Belgije i Evropske Unije (EU) u Bosni i Hercegovini, te brojnim drugim relevantnim međunarodnim institucijama.

Tužbu su u otvorenom pismu opisale ka takozvanu SLAPP tužbu, odnosno “stratešku tužbu protiv učešća javnosti”, čiji je cilj zastrašivanje aktivista zbog njihovog javnog djelovanja u borbi protiv izgradnje mini hidrocentrala.

Belgijski investitori za Radio Slobodna Evropa kažu da tužba nije usmjerena protiv slobode govora i ekološkog aktivizma, već protiv kleveta i neistina koje firmi nanose veliku reputacijsku štetu, a koje aktivistice kontinuirano iznose uprkos upozorenjima.

Navode da su netačne izjave aktivistica da je izgradnjom mini hidrocentrala investitor direktno uzrokovao poplave u široj okolini sarajevskih naselja Kasindo i Ilidža u novembru 2021. godine.

Tužba je podignuta i zbog tvrdnji aktivistica da je investitor prilikom izgradnje koristio beton neodgovarajućeg kvaliteta, kršio zakon, te bez dozvole sjekao šumu visoke zaštitne vrijednosti.

Ko je inicirao izgradnju male hidrocentrale?

Kasindolska rijeka izvire na obroncima olimpijske planine Jahorini, u entitetu Republika Srpska, a zatim teče do 25 kilometara udaljenog sarajevskog naselja Ilidža, gdje se ulijeva se u rijeku Željeznicu, u entitetu Federacija BiH.

Na desnoj obali rijeke, u dubokom klancu koji odvaja sela Kijevo i Tvrdimići, rođen je Milorad Tuševljak, inžinjer elektrotehnike i bliski rođak tužene aktivistice Sare Tuševljak.

Tuševljak je na opštim izborima 2000. godine bio kandidat za Narodnu skupštinu Republike Srpske. Parlamentarna skupština Bosne i Hercegovine ga je imenovala za člana Državne regulatorne komisije za električnu energiju Bosne i Hercegovine (DERK) u avgustu 2011. godine.

Do 2021. godine je bio član, a u tri navrata i predsjedavajući, DERK-a, institucije nadležne, između ostalog, za prenos i međunarodnu trgovinu električnom energijom.

On je još prije petnanestak godina pokrenuo projekat izgradnje tri mini hidroelektrane.

Hidroelektrana Podvič, jedna od tri planirane, puštena je u pogon 2019. godine (Foto: RSE)

Osnovao je 2009. godine firmu BUK i 2014. godine uspio ishodovati tridesetogodišnje koncesije za izgradnju tri mini hidrocentrale. Njegova firma je dobila koncesije na javnom pozivu raspisanom 29. decembra 2013. godine.

Na tom javnom pozivu su zainteresovani investitori imali rok od 45 dana da dostave brojnu i obimnu dokumentaciju, za čiju izradu je potrebno mnogo vremena.

Među traženim dokumentima su bili Studija ekonomske opravdanosti s akcentima na procjenu zaštite životne sredine, te Idejni projekat za izgradnju sve tri mini hidroelektrane, odnosno tehničko rješenje projekta.

Tri mjeseca nakon dobijanja koncesije, firma BUK je prešle u vlasništvo stranog investitora, njemačke kompanije Blautal Naturenergi, pokazuje izvod iz sudskog registra firme. Firma je još dva puta mijenjala vlasnika.

U oktobru 2017. godine je preuzima belgijska kompanija Upgrade Energy, koja od Sparkasse Banke BiH dobija okvirni kredit u iznosu do maksimalno devet miliona maraka (4,6 miliona eura). Kao garant otplate kredita, banka je upisala hipoteku na cjelokupnu imovinu firme BUK, stoji u dokumentima iz sudskog registra.

Tokom 2018 i 2019. godine je uz probleme i zastoje zbog protesta aktivista izgrađena prva hidroelektrana “Podvič”, koja je puštena u rad u septembru 2019. godine.

Početak izgradnje hidroelektrana “Samar” i “Slapi” su aktivisti privremeno zaustavili, tražeći da sud ocjeni zakonitost dodjele ekoloških i građevinskih dozvola, koje je investitoru dodijelilo Ministarstvo za prostorno uređenje i ekologiju Republike Srpske.

Milorad Tuševljak je za Radio Slobodna Evropa rekao da je iznenađen da danas neko “zamjenom teza i stranačkim igrama” može da napravi takav skandal.

Kaže da je uz pomoć inžinjera Nenada Tuševljaka, i Dragomira Tuševljaka osmislio cijeli projekat, ali ne sa ciljem da zaradi, već kako bi u rodno selo dovelo put, vodu i struju.

Kaže da je riječ o porodičnom i stranačkom sukobu i da smatra da se tužene studentice ne bave ekologijom u pravom smislu, zato što ne reaguju na činjenicu da su rijeke Željeznica, Miljacka, i mnoge druge rijeke u okruženju napadnute.

“Niko nije tužio eko-udruženje, nego dvije studentice za laži i klevetu. Ne vidim u čemu je problem da se sad toliko talasa. Nek se sad sude za klevetu sa Belgijancima”, napisao je, između ostalog, Tuševljak novinaru nakon razgovora.

Sara Tuševljak negira da sukob ima ikakvu vezu sa rodbinskim sukobom.

Riječ je kaže o borbi za zaštitu rijeke na kojoj je odrastala, od investitora kojima je najbitniji profit.

Šta kažu Belgijanci?

“Gospodin Tuševljak je bio sretan da nam prepusti kormilo nad projektom i da tako ekonomski profitira”, napisao je za Radio Slobodna Evropa Emmanuel Berryer, jedan od dvojice suvlasnika belgijske kompanije Green-Invest.

On kaže da izgradnja mini hidroelektrana koju vode preko svoje bh. firme BUK nije motivisana samo ekonomskim razlozima, već je riječ o dugoročnom infrastrukturnom projektu koji je u skladu sa svim kriterijima održivog razvoja.

“Mali hidroelektrični projekti koji su dobro upravljani u dobrom razumijevanju sa stanovnicima, nam se čine kao esencijalni element održivog snabdijevanja i energetske sigurnosti zemlje”, kaže Berryer.

Dodaje da firma planira godišnje proizvoditi 3,000 megavatsati MWh obnovljive električne energije u svakoj od elektrana.

Berryer objašnjava da bi za takvu proizvodnju bilo potrebno izgraditi 150 metara visoku vjetrenjaču ili prekriti četiri hektara zemlje fotonaponskim panelima. Stoga smatra da su male hidroelektrane najbolji način da se ograniči uticaj na okolinu.

Dodaje da je firma za potrebu izgradnje hidrocentrala morala izgraditi pristupne puteve i proširiti šumske staze, što je izazvalo negodovanje nekih stanovnika, koji danas koriste te iste puteve.

Objašnjava da je osiguran nesmetan tok i riblje ljestve, koje omogućavaju sigurnost za ribe. kaže da će za povrat investicije biti potrebno 15 godina, ako projekat uopšte bude ekonomski održiv.

“Tužba za klevetu je usmjerena samo na zaustavljanje klevete protiv nas za korupciju, loše upravljanje, kršenje zakona i propisa”, navodi Berryer. Dodaje da se susreo sa Sarom Tuševljak 2021. godine kada su vodili dugu diskusiju te da argumenti firme očito nisu uvaženi.

“Otvoreni smo za dijalog ali ne na temelju laži, subjektivnih argumenata, ili površne ideologije.”

Dugogodišnji otpor izgradnji mini hidrocentrala u BiH

“Ja sam zarazio Saru ovom Kasindolskom rijekom na kojoj provodim svaki vikend”, kaže njen rođak Milanko Tuševljak, dok novinaru Radija Slobodne Evrope pokazuje kanjon, rijeku, izgrađenu hidrocentralu Podvič i pristupni put, izgrađen za potrebe hidrocentrala.

Na početku puta stoji tabla upozorenja, na kojoj piše da je izgrađen samo za potrebe mini hidrocentrale, te da je zabranjen prolaz putem svima izuzev izvođačima i nadzoru radova.

Milanko Tuševljak na početku pristupnog puta prema kanjonu Kasindolske rijeke (Foto: RSE)

Milanko pokazuje izgrađeni put koji prolazi iznad njegove bašte i kuće u kojoj, kako kaže, posljednjih godina provodi skoro svaki vikend. Uz put, izgrađen iznad kuće, planirano je da bude ukopana cijev koja će vodom napajati turbine buduće hidroelektrane Samar.

“Pit'o sam ja njih šta će biti ako pukne cijev i odron mi zatrpa kuću? Kažu nadoknadiće štetu. Ama, ne možeš mi nadoknaditi”, objašnjava on.

Dodaje da nema tog novca koji može platiti uspomene na odrastanje na ovoj rijeci, i činjenicu da je njegov otac kuću izgradio donoseći materijal na vlastitim leđima ili na konjima.

“Ne treba meni struja ovdje, ni put, ni mobitel”, kaže Milenko, i dodaje da borba protiv izgradnje hidrocentrala nikad neće prestati (Foto: RSE)

Sunčica Kovačević, druga aktivistica tužena za klevetu, kaže za Radio Slobodna Evropa da ekološki aktivisti još od 2017. godine nastoje zaustaviti izgradnju hidroelektrana, ali da tada nisu bili organizovani ni uvezani sa Koaliciojom za zaštitu rijeka i Eko-BiH mrežom, koje poznaju pravne mehanizme za borbu.

Aktivisti su uspjeli privremeno usporiti izgradnju hidroelektrana “Samar” i “Slapi” koristeći pravne mehanizme. Tražili su da sud ocjeni zakonitost dodjele ekoloških i građevinskih dozvola, koje je investitoru dodijelilo Ministarstvo za prostorno uređenje i ekologiju Republike Srpske, jednog od dva bh. entiteta.

Nižestepeni Okružni sud u Banjaluci je presudio u korist aktivista i poništio ekološke i građevinske dozvole za sve tri elektrane na Kasindolskoj rijeci.

“Već neki investitori, jer smo mi obustavili zaključkom određene postupke, utužuju naše ministarstvo i Vladu, odakle nama pravo da obustavljamo određene radnje i neka prava stečena u ranijem periodu”, izjavila je za državnu televiziju BHT1 Srebrenka Golić, ministrica prostornog uređenja i ekologije Republike Srpske, u novembru prošle godine.

Međutim, 16. juna ove godine je Vrhovni sud Republike Srpske presudio da su dozvole za izgrađenu elektranu Podvič izdate u skladu sa zakonom.

Još uvijek nisu donesene presude Vrhovnog suda Republike Srpske za druge dvije planirane elektrane, Samar i Slapi, kaže advokat Miloš Stefanović.

On naglašava da firma BUK njen belgijski vlasnik čvrsto stoje iza toga da su sve aktivnosti sprovedene od momenta kad su Belgijanci preuzeli ovu kompaniju vođene u skladu sa domaćim propisima.

“Sudovi su poništavali akta inspekcija. Pa smo zabrane koje smo dobijali zvanično, institucionalno poništavali. Mi smo obustavili radove tamo gdje su poništene dozvole. A gospođica Sara i Sunčica su opominjane više puta prije tužbe. Nije ovo pritisak na njih. Mi podržavamo slobodu govora, ali sve u skladu sa zakonom”, kaže Stefanović.

Na ovu presudu Vrhovnog suda apelaciju Ustavnom sudu BiH podnio je Arhus centar, u kojem je zaposlena jedna od tuženih aktivistica Sunčica Kovačević.

Šta donose male hidrocentrale?

Za Radio Slobodna Evropa je pristao izjavu dati i jedan od najpoznatijih boraca za očuvanje rijeka, poznati kantautor Darko Rundek, koji se skrasio na Hrvatskom otoku Braču. Tamo je ove godine suša potpuno uništila urod maslina, kaže on.

“Ako gledamo karte klimatskih promjena nalazimo se u zoni koja je među prvima na udaru u Evropi. Jedini način da se koliko-toliko sačuvamo i branimo su šume i rijeke.”

Rundek rijeke naziva krvotokom šuma.

“U ovom trenutnu stavljati rijeke u cijevi umjesto da one hrane šume, koje nas brane od klimatskih promjena je totalno nerazumno”, kaže on.

Dodaje da se trebamo boriti da što više proširimo prostor šuma i divljeg života, jer to nam je jedini spas od klimatskih promjena i uništavanja biodiverziteta.

Prema podacima organizacije Vode BiH u Bosni i Hercegovini je do sada izgrađeno 121 mini hidrocentrala dok je u toku priprema za izgradnju još njih 352.

Koalicija za zaštitu rijeka u BiH procjenjuje da sve do sada izgrađene male hidroelektrane proizvode tek tri posto ukupne električne energije u BiH. Također, naglašavaju da usprkos brojnim prednostima koje ima BiH koristi tek jedan posto potencijala solarne energije.

Pod pritiskom aktivista za zaštitu rijeka, Zastupnički dom Parlamenta Federacije BiH usvojio je u junu 2020. godine zaključak o potpunoj zabrani izgradnje novih malih hidroelektrana u Federaciji BiH.