Najizolovanije ostrvo na svijetu traži agronoma (FOTO)

Vlasti ostrva Tristan da Kunja (Tristan da Cunha) nedavno su objavile konkurs za poljoprivrednika, odnosno poljoprivrednog savjetnika koji bi hranio cijelo ostrvo! I možda ovo i ne bi bilo ništa neobično da nije riječ o najudaljenijem ostrvu na svijetu, do kojeg se može doći samo morskim putem.

Tristan da Kunja pripada britanskoj prekomorskoj teritoriji u južnom Atlantiku i predstavlja jedno od čudnijih mjesta na svijetu, s obzirom na svoju udaljenost od ostatka svijeta.

Na ostrvu ima samo jedno selo, koje inače zovu prijestonicom ostrva, a koje nosi naziv Edinburga na Sedam Mora. Ovdje živi 265 stanovnika i uglavnom su ovisni o hrani koju uvoze, jer u selu nemaju razvijenu poljoprivredu niti stočarstvo, osim sporadičnih pokušaja uzgoja.

Upravo zato su nedavno objavili oglas za agronoma, koji bi ih posavjetovao i smanjio njihovu ovisnost o hrani.

Tristan da Kunja je ostrvo otkriveno 1506. godine, ali je bilo nenaseljeno sve do kraja 18. vijeka, dok ovdje nisu došli američki lovci na kitove.

Nakon toga, britanska vojska ovdje uspostavlja svoj garnizon, jer je u to vrijeme Napoleon bio u egzilu na ostrvu Sv. Helena, koje je možda i najbliže ovom ostrvu. Nakon gašenja garnizona, na ostrvu su ostala samo trojica ljudi, koji su zapravo osnivači današnjeg naselja.

Istorijski gledano, ovo ostrvo je bilo veoma važna stanka za sve lovce na kitove koji su plovili Atlantikom.

Godine 1816. aneksirano je Velikoj Britaniji, a sve s ciljem sprečavanja Francuske da na ostrvu napravi svoju bazu u slučaju akcije spasavanja Napoleona Bonaparte, koji se nalazio na Sv. Heleni.

Na njihovoj web-stranici stoji da je ostrvo Tristan da Kunja uglavnom bilo ignorisano od strane prvih istraživača, vjerovatno zbog svog neuglednog planinskog predjela, ali i zbog otežanosti prilaza ostrvu. Pored svoje udaljenosti, ostrvo je prilično negostoljubivo upravo zbog oštre klime, koju karakterišu obilne kišne padavine i jaki vjetrovi, koji duvaju tokom cijele godine, bez obzira na godišnja doba.

“Upravo zbog surovih uslova života, ovdje se rađaju i odrastaju izuzetni ljudi, koji su spremni da cijeli život provedu na marginama, u najizolovanijoj zajednici na svijetu”, stoji na web-stranici Tristan da Kunja.

Stanovnici uglavnom uzgajaju krompir, ali se nadaju da će im stručnjak, agronom, pomoći da uzgoje i neke druge kulture.

Inače, ekonomija ostrva se zasniva na ribolovu, a prihod dobijaju i od naplaćivanja dozvola za lov na jastoge.

I dok ostrvske vlasti priznaju da Tristan da Kunja možda i nije mjesto iz snova, ovdje imaju sve što im je neophodno, uključujući školu, crkvu, supermarket, pab, internet kafe, malu bolnicu, muzej, pa čak i info-biro za turiste, kojih ima s vremena na vrijeme.

Inače, pored ostrva Tristan da Kunja, površine 98 km², u okolini postoji i nenaseljena ostrva Nedostižno ostrvo (10 km²) i Ostrvo slavuja (1,8 km²). Teritoriji pripada i udaljeno ostrvo Gof (91 km², 395 kilometara jugoistočno od Tristana), na kome postoji meteorološka stanica.

Tristan da Kunja nema stazu za slijetanje aviona, a vezu sa spoljnim svijetom održava uglavnom putem južnoafričkih ribarskih brodova.

Ostrva je prvi ugledao portugalski moreplovac Tristan da Kunja 1506, a glavno i najveće ostrvo je nazvao po sebi (Ilha de Tristão da Cunha).

Vulkanska erupcija 1961. je natjerala skoro svo stanovništvo na evakuaciju u Englesku, u vojnu bazu blizu Sautemptona. Većina stanovnika se vratila na ostrvo 1963.