CT i bronhoskopija
Doktori objašnjavaju kako se otkriva rak pluća
Prije same bronhoskopije ključna je CT pretraga s pomoću koje liječnici vide gdje se tumor nalazi, koliko je velik i u kojem je bolest stadiju
CT i bronhoskopija pretrage su kojima se otkriva rak pluća, a ovisno o položaju tumora, za neke je pacijente nužna i transtorakalna punkcija. Zbog CT-a više se ne treba strahovati od zračenja jer je riječ o modernim uređajima, a strahu nema mjesta ni kod bronhoskopije jer je to, poručuje struka, sigurna pretraga, piše ordinacija.hr.
CT uređaji sa 128 slojeva moderna su generacija uređaja. Doza zračenja koja se primi tokom pretrage kojom se radi screening jest kao ona koju dobijete kad letite avionom do Amerike i natrag. Potreban je samo jedan kratki udah pacijenta i pretraga je gotova. Prije je stav prema probiru raka pluća CT tehnologijom bio negativan zbog velike doze zračenja koju je pacijent primao.
“Govorilo se – jedan karcinom otkriješ, a drugi stvoriš. Kako radiološka struka ovisi o tehnologiji, u kratko vrijeme proizvedeni su CT uređaji koji daju znatno manje doze zračenja pacijentima”, objašnjava prof. dr. Ivica Mažuranić iz Klinike za plućne bolesti Jordanovac u Hrvatskoj što to znači CT pretraga uređajem niske doze zračenja i kako izgleda.
Strah od zračenja dosad je pratio CT pretrage, no uz uređaje moderne generacije, poručuje struka, tom strahu više nema mjesta. Prof. dr. Mažuranić kaže da ova kratka pretraga ima dozu zračenja kao i interkontinentalni let. Niskodozna CT pretraga temelj je programa za rano otkrivanje raka pluća. No, i mimo programa za otkrivanje raka pluća CT i bronhoskopija ključne su pretrage. Kada pacijent uđe u pulmološku obradu i sumnja se na ovu dijagnozu, najčešće slijede te dvije pretrage, od kojih pacijenti strahuju. No, strah od zračenja dakle u slučaju CT-a više nije potreban jer je riječ o modernim uređajima koji u nekoliko sekundi naprave stotine slika slojeva pluća, a bronhoskopija je nelagodna no sigurna pretraga.
“Kada govorimo o malignim bolestima i CT-om se nađe nešto sumnjivo, tada ovisno o smještaju, dogovorimo koji je najbolji pristup tom tumoru, odnosno tvorbi. Ako je tvorba smještena negdje blizu dišnog puta, tada je bronhoskopija optimalna pretraga. Tada aparatom debljine šest milimetara ili manje prolazimo kroz gornje dišne putove, kroz nos ili usta, i ulazimo u dušnik i velike bronhe. Kroz velike bronhe ulazimo u segmente pluća na lijevoj i desnoj strani ovisno o CT nalazu i snimkama. Svaki bronhoskopičar, naime, napravi plan uzimanja uzoraka s određenog mjesta”, objašnjava dr. sc. Sonja Badovinac, koja u spomenutoj Klinici vodi Odjel za bronhoskopiju i interventnu bronhoskopiju, gdje godišnje naprave između 2500 i tri hiljade procedura bronhoskopije.
Bronhoskopijom se, objašnjava dr. Badovinac, može uz aparat vrlo sličan gastroskopu koji na svojem kraju ima maleni ultrazvuk raditi i ultrazvučni pregled područja uz dušnik te se tako mogu također vidjeti neke promjene. Strah se često veže uz ovu pretragu, no bronhoskopija je sigurna pretraga s rijetkim komplikacijama.
Kad je riječ o plućnoj patologiji, ako treba uzeti neki uzorak, ide se na bronhoskopiju. To mogu biti i neke autoimune bolesti, pneumonije koje ne odgovaraju dobro na antibiotike. I u 95 posto slučajeva ta se pretraga radi naživo, uz dobro anestezirano područje od nosa do dišnih putova. To je područje lokalno utrnuto i kod bronhoskopije postoji prirodna nelagoda jer uvodimo strano tijelo u dišne putove. Može se obaviti u anesteziji ako pacijent ne podnosi dobro tu pretragu ili ima indikaciju da zbog nekakvih komorbiditeta treba pretragu obaviti na taj način. A to radimo i kada planiramo nekakve duže pretrage ultrazvukom na kraju uređaja, objašnjava dr. Badovinac napominjući kako inače bronhoskopija traje od 15 do 30 minuta.
Prije same bronhoskopije ključna je CT pretraga s pomoću koje liječnici vide gdje se tumor nalazi, koliko je velik i u kojem je bolest stadiju. U izradi dijagnostičkog plana, kažu stručnjaci, ključna je suradnja radiologa i bronhoskopije. No, ako CT pretraga pokaže takav smještaj tumora pluća da on nije dohvatljiv bronhoskopijom, slijedi transtorakalna punkcija.
Ako se tumor nalazi na periferiji pluća, onda se mora raditi transtorakalna punkcija, što je invazivna metoda i uz moguće komplikacije, ali za pacijente s takvim nalazom nema druge opcije. Stoga dr. Badovinac poručuje još jedanput da je, ma kako neugodna, bronhoskopija pretraga koja ide prirodnim putem i koja je sigurna.