Umro poznati glumac Dragan Nikolić
Nakon duge i teške bolesti u Beogradu je u petak ujutro u 73. godini preminuo poznati glumac Dragan Nikolić.
Rođen je 1943. godine u Beogradu, a poslije završene osnovne škole upisao je Četrnaestu beogradsku gimnaziju, koju nije završio. Premješten je u Ekonomsku školu, ali je nakon dvije godine polagao i položio prijemni ispit na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju.
Bio je najmlađi student, jer je imao tek 17 godina. Diplomirao je na Fakultetu dramskih umjetnosti u Beogradu. Filmsku karijeru počinje 1964. godine manjom ulogom u filmu “Pravo stanje stvari”.
Međutim, prvu glavnu ulogu je imao 1967. u filmu “Kad budem mrtav i beo” za koju je (s onom u filmu “Tri sata za ljubav”, 1968.) nagrađen diplomom na Festivalu u Puli 1968. godine.
Glumačko sazrijevanje, sa nizom uspjelih kreacija likova iz svoje generacije, donosi mu 1985. godine Oktobarsku nagradu grada Beograda za „kreativnu sposobnost da uzbudljivo predoči lik veliko psihološkog raspona“ (uloga nasilnika Gare u filmu “Život je lep”).
Glavne i veće sporedne uloge ostvario je u više od trideset filmova. Ističu se još “Horoskop” (B. Drašković, 1969); “Bube u glavi” (M. Radivojević, 1970), “Uloga moje porodice u svetskoj revoluciji” (B. Čengić, 1971), “Mlad i zdrav kao ruža” (J. Jovanović, 1971), “Bez reči” (M. Radivojević, 1972, Car Konstantin u Nišu), “Kičma” (V. Gilić, 1975), “Nacionalna klasa” (G. Marković, 1979, Car Konstantin), “Ko to tamo peva” (S. Šijan, 1980), “Banović Strahinja” (V. Mimica, 1981), “Sezona mira u Parizu” (P. Golubović, 1981), „Nešto između“ (S. Karanović, 1983), “Balkan ekspres” (B. Baletić, 1983), “Obećana zemlja“ (V. Bulajić, 1986), “Poslednji krug u Monci” (A. Bošković, 1989), “Original falsifikata” (D. Kresoja, 1991)…
