Preminuo Bata Živojinović

Legendarni glumac Velimir Bata Živojinović preminuo je sinoć u 22:45 sati u bolnici Sveti Sava u Beogradu, saznaju “Novosti”.

Koji dan prije vaskršnjih i prvomajskih praznika, zdravlje Bate Živojinovića naglo se pogoršalo, pišu “Novosti”.

Upućen je u bolnicu “Sveti Sava”, gde su ga ljekari ove bolnice, nakon teškog moždanog udara, prije četiri godine, pridigli, i nakon oporavka u Selters banji procijenili da mu je gotovo isto tako ljekovita kućna njega. I, zaista, oporavio se u tom porodičnom gnijezdu koje je svijao sa njegovom Lulom, okružen uspomenama, fotografijama djece i unuka, za koje je posebno bio vezan, ali i oni za njega. Hrabrile su ga i posjete bliskih prijatelja i kolega.

A posljednje su bile Dragana Gage Nikolića i Dragana Bjelogrlića. Bio je pod svakodnevnim nadozorom ljekarskog tima.

Bata Živojinović rođen je u Koraćici pod Kosmajem 5. juna 1933. godine. U karijeri je odigrao više od 300 uloga na filmu, pozorištu i televiziji, od kojih su mnoge antologijske, a njegove filmove gledalo je preko 10 milijardi gledalaca, čime ne mogu da se pohvale ni holivudske legende. Da je bio lijep glumac, kaže, “ne bi ni za hljeb zaradio”, pa na tu “kartu” nikad nije igrao. Bio je “crnac i žena sa feredžom”, jer nije birao filmove i odbijao uloge, niti dopuštao dublerima da ga zamijene.

Dva put je odbijan na Akademiji, a filmski debi ostvario je u “Pesmi sa Kumbare” (1955, reditelja Radoša Novakovićća) nakon kojeg su se nizale uloge Miloša Bojanića, Mirte, Bulidže… u kojima je ubjeđivao reditelje da film bez njega neće biti moguć. Bio je predstavnik nesalomivog duha bezobrazluka i drskosti u granicama dopuštenog, i kao takav Bata je bio živa istorija srpskog glumišta.

Tokom šezdesetih se filmovima poput Kozara (za koju je nagrađen u Puli) i Bitka na Neretvi ustoličio kao jedna od najvećih zvijezda kinematografije bivše Jugoslavije, ali je zenit njegove popularnosti došao tokom 70-ih filmovima sa tematikom Drugog svjetskog rata. Jedan od najpoznatijih njegovih filmova iz ovog perioda je Valter brani Sarajevo, koji je postigao veliki uspjeh u Kini, a Živojinović je još uvijek velika zvijezda u Kini. Tokom osamdesetih Živojinović je parodirao na svoju sliku akcionog heroja ulogama u nizu lakih komedija.

Živojinović je dva puta dobijao Zlatnu arenu za najbolju ulogu Festivala u Puli – za filmove “Kozara” (1962) i “Tri” (1965). Za film “Tren” dobio je nagradu na Međunarodnom festivalu u Moskvi 1978. Oktobarsku nagradu grada Beograda primio je 1972. Dobio je Sedmojulsku nagradu SR Srbije 1981. godine, te više puta na festivalu u Nišu. U avgustu 1993. nagrađen je Nagradom za životno djelo “Slavica” za svoje uloge u jugoslovenskoj kinematografiji. Prije dvije godine, povodom 55 godina umjetničkog rada i 77. rođendana dodijeljeno mu je i najveće priznanje Jugoslovenske kinoteke – Zlatni pečat.

U posljednje dvije decenije, praktično od početka višepartijskog života u Srbiji, nekoliko puta je biran za poslanika u Narodnoj skupštini Srbije kao član SPS-a.

Živojinović je bio je inicijator i osnivač Udruženja filmskih glumaca Srbije, također i direktor filmskog programa Slobodarskih svečanosti u Sopotu.