Knjiga Matthiasa Finka o Srebrenici nudi iscrpnu genealogiju genocida

Knjiga “Srebrenica: hronologija jednog genocida ili šta se desilo sa Mirnesom Osmanovićem” autora Matthiasa Finka, djelo nastalo kao rezultat višegodišnjih istraživanja koje je autor proveo po narudžbi Instituta za društvena istraživanja u Hamburgu, predstavljena je večeras u Međunarodnoj galeriji portreta Tuzla.

O knjizi su govorili književnik Hadžem Hajdarević, novinar i književni kritičar Hamza Ridžal i direktor IK “Dobra knjiga” Edin Šikalo.

Na više od 1.100 stranica Fink opisuje dešavanja od kraja osamdesetih, vremena osnivanja stranaka i prvih eskalacija, pa do opkoljavanja Srebrenice, gerilskog ratovanja branilaca, sve do tragičnih dana u julu 1995. godine.

Jedan od promotora knjige, Hamza Ridžal izjavio je za Fenu da je knjiga “Srebrenica: hronologija jednog zločina ili šta se desilo sa Mirnesom Osmanovićem” kapitalna studija o najvećem ratnom zločinu u na tlu Evrope nakon Drugog svjetskog rata.

– Ne bi bilo pogrešno reći da je ova studija, koja na više od 1.000 stranica nudi iscrpnu genealogiju genocida, jedna od najvažnijih i najozbiljnijih knjiga ikad napisanih na ovu temu. Intelektualna britkost i naučno poštenje autora rezultirali su čitljivom i prohodnom knjigom koja se može čitati i kao dokumentaristička potraga za posmrtnim ostacima jednog jedinog čovjeka – Mirnesa Osmanovića, ali i kao strogo naučno djelo koje daje odgovore na sva važna pitanja vezana za Srebrenički genocid – navodi Ridžal.

Smatra da je značajno autorovo insistiranje na političkoj odgovornosti kao najvažnijoj kategoriji odgovornosti zbog koje su zločini u Srebrenici i imenovani pojmom “genocid”.

– Sve što se dešavalo u Srebrenici i njenoj okolini u danima nakon 11. jula 1995. godine Matthias Fink prepoznaje kao rezultat ranije definiranih strateških ciljeva političkog i vojnog rukovodstva Republike Srpske. Neumorno vraćanje na političku ravan zločina iznjedrilo je i poglavlja o političkoj odgovornosti UN-a i međunarodne zajednice, ali i Armije Republike Bosne i Hercegovine, čiju odgovornost autor znalački propituje – ocjenjuje Ridžal.