Kako su pokradene milijarde Saddama Husseina

Kada su u aprilu 2003. godine američki vojnici prvi put kročili na tlo Bagdada, pljačkaši su uveliko praznili tezore Centralne banke Iraka, tvrđavu u kojoj se nalazio najveći dio državnog novca.

Kada su vojnici ušli u banku, vidjeli su nagorjela vrata centralnog trezora, u koji pljačkaši, uprkos eksplozivu i velikoj vatrenoj moći, nisu uspjeli da prodru. Međutim, kada su Amerikanc ušli u trezor, saznali su da je jedna od najvećih pljački u istoriji – pod okriljem noći iz trezora je iznijeto više od milijardu dolara.

Naime, oko 4 sata ujutru u noći između 17. i 18. marta 2003. godine, dan prije nego što je kiša projektila zasula Irak, tri kamiona prišla su ulazu banke. Iz jednog od njih izašao je čovjek sa potpisanim komadom papira. U sljedećem trenutku, počelo je prebacivanje 900 miliona dolara i 100 miliona eura, uredno spakovanih u malim kutijama.

Ova pljačka nije zahtjevala oružje i eksploziv: čovjek sa papirom bio je Qusay Husein, šef iračkih odbrambenih snaga, a na dokumentu je stajao potpis njegovog oca Saddama Husseina.

Na papiru je pisalo da je potrebno izvući toliki novac kako ne bi pao u ruke stranim okupatorima.

“Jednom kada dobijete naredbu od Saddama, ne raspravljate previše”, opisao je kasnije za “New York Times” jedan od visokih zvaničnika banke, prenosi portal “Ozy”.

Međutim, uprkos svom trudu Saddama Husseina, irački novac je na kraju završio u stranim rukama.

Novac poslat u Kuvajt

Kada su Amerikanci saznali da je četvrtina gotovinskih državnih rezervi nestala iz Centralne banke, počela je opšta potraga za novcem. Najveći strah Pentagona bio je da će tim novcem Saddam finansirati gerilski rat protiv Amerike. Međutim, njihove sumnje pokazale su se netačnim veoma brzo, kada je u vili drugog Saddamovog sina, Udaya Husseina, pronađeno 650 miliona dolara u kešu.

Amerikanci su vjerovali da su pronašli većinu odnijetog novca iz banke. Međutim, ispostavilo se da su to Udayeve lične zalihe.

Novac nije nestao bez traga, a uskoro je otkriveno nekoliko stotina miliona dolara u jednoj od Saddamovih palata. Novac je bio složen u aluminijumskim sanducima, a u svakom je bilo po četiri miliona dolara u apoenima od 100 dolara.

Amerikanci su tajno poslali novac u Kuvajt gdje je trebalo da se prebroji kako bi se utvrdilo koliko ga tačno ima. Međutim, priča tu dobija očekivani zaplet.

“Službeni Washington, tačnije zamenik sekretara za međunarodne poslove John Taylor zahtjevao je da se novac vrati u Centralnu banku Iraka, ali…američki vojnici u toj zemlji odlučili su da ga razdijele po sopstvenom nahođenju. Malo po malo, Saddamova gomila dolara počela je da se smanjuje, a često je završavao u ormarićima i rančevima američkih vojnika”, tvrdi James Risen, autor knjige “Pay any price”.

Risen tvrdi da su Saddamove novčanice od 100 dolara završavale i u SAD, jer su vojnici slali novac svojim suprugama i djevojkama.

Više od 440.000 dolara otkriveno je na računima majora američke vojske Richard Fullera, marinca koji je bio zadužen za brojanje novca u Faludži. Kapetan američke vojske Michael Nyguen prisvojio je više od 700.000 dolara za vrijeme služenja roka u provinciji Anbar. kada se vratio u SAD, sebi je pazario džip “hamer” i limuzinu “BMW”, naveo je “New York Times”.

Prema podacima koji su se pojavili u javnosti, ukupno 35 američkih vojnika osuđeno je za sličnu krađu između 2004-2008. godine.

“Nažalost, najveći kradljivci su i dalje na slobodi”, rekao je Risen, koji navodi da se najveći dio Saddamovog novca i dalje nalazi u opštem prometu, te da nije isključeno da je neka novčanica prošla kroz svačije ruke.

“Niko ne zna koliko je još novca ukradenog iz Centralne banke završilo u nečijim džepovima”, kaže Risen.