Kako je “njemački Titanic” pretvoren u plutajući logor

Luksuzni brod „Cap Arcona“, poznatiji i kao „plutajuća palata“, bio je odgovor Nijemaca na čuveni Titanik. Ovaj luksuzni brod je prvo prevozio imućne porodice iz Njemačke do južne Amerike 1927. godine, ali je onda postao nešto drugo i završio svoju pomorsku karijeru tragično.

Ovaj plovni dragulj pretvoren je u plutajući naci kamp na početku Drugog svjetskog rata, piše Daily Mail.

Brod je prevozio oko 2.800 zatvorenika do Švedske u dogovoru sa švedskim Crvenim krstom, kada su se britanski piloti obrušili na njega raketama. Oni su mislili da se na brodu nalaze bivši nacistički komandanti logora koji namjeravaju da odu u Norvešku.

“Nije bilo brodova za spasavanje, neki od zarobljenika su ostali ispod palube jer nisu uspjeli da se popenju uz merdevine kako bi se dokopali palube. Hodnici su bili puni dima i vatrena buktinja se širila veoma brzo. „Cap Arcona“ je na kraju izgubila tri puta više ljudi nego čuveni Titanik i pamti se kao najveća pomorska katastrofa ikada”, pisao je Robert Watson, autor knjige „Nacistički Titanik: Neispričana priča o katastrofi iz Drugog svjetskog rata“.

Na brodu bio i Clark Gable

Ovaj naci brod, prethodno je bio stecište uglednih i imućnih ljudi. Čak su i poznate ličnosti tog vremena, poput Clarka Gablea, osjetili čari ove pomorske luksuzne ljepotice.

„Kraljica Južnog Atlantika“, kako su je zvali, bio je najveći putnički brod koji je putovao do Amerike, a takođe i najbrži, pa je tako od Hamburga do Buenos Airesa stigao za samo 15 dana.

Šampanjac, kavijar, kazino, orkestri, koncerti, ples. Sve ste to mogli da imate na ovo luksuznom kruzeru.

Plutajuća palata je imala od 1927. godine do 1939. oko 20 transatlantskih putovanja. Ova slavna putovanja završila su se 1. septembra 1939. godine, kada je Hitlerova vojska umarširala u Poljsku i počeo rat. Ponos Hamburga bio je „regrutovan“ od strane nacista i poslat na sjevernu obalu Poljske.

Ovaj brod je vremenom hrđao i njegova slava je počela da opada. I tako je bilo sve do Gebelsa, koji je kao i Hitler bio filmski fanatik. Hitlerov propagandni ministar odlučio je da ovaj brod upotrijebi u te svrhe, a „Kep Arkona“ je dobila glavnu ulogu.

Međutim epski propagandni film je premašio budžet, pa je cijela ekipa koja se bavila snimanjem počela da priča kako je film uklet, kao i brod. Herbert Selpin, režiser ovog propagandnog filma počeo je da pije i na setovima je često dolazio u velike sukobe sa pripadnicima Gestapoa. Ubrzo je uhapšen, ubijen, ali je pisano da je izvršio samoubistvo. Kako je potonuo film, tako je sa njim i „Cap Arcona“.

Na brodu je vladao užas

Čuvena morska ljepotica je još jednom izvađena iz naftalina i u januaru 1945. godine prevozila je izgladnjele i bolesne zatvorenike koji su boravili u brutalnim koncentracionim logorima.

Posljednja naređenje za „Cap Arconu“, bilo je da primi zarobljenike, uglavnom Sovjete iz logora Nojengam, gdje su vršeni medicinski eksperimenti na njima i gdje su kosti mrtvih logoraša i njihovo meso služeni kao hrana ostalim zarobljenicima.

U razgovoru sa Himmlerom, švedski diplomata i potpredsjednik Crvenog krsta Švedske Folke Bernadot uspio je da ga nagovori da pusti i norveške civile iz logora i evakuiše ih u Švedsku. Sljedeći plan mu je bio da to isto uradi za jevrejske zatvorenike.

Pretrpana izgladnjelim i bolesnim zatvorenicima „Cap Arcona“ je krenula ka Švedskoj. Na brodu je vladao užas, puno njih je umrlo od gladi i već ranije dobijenih bolesti. Toaleti nisu radili, fekalije su bile svuda. Nacistički stražari nisu mogli da podnesu smrad i uslove koji su bili neljudski i odlučili su da napuste brod.

Sreća se definitivno okrenula protiv ovog broda. Znajući koliko je Baltik važan Njemcima, britanski borbeni avioni „tajfuni“ obrušili su se na jugozapadnu obalu Baltika. Tada je „Kep Arkona“ greškom potopljena i poginuli su svi koji su bili na brodu u luci Libek, 1945. godine.