Sarajevo je bilo pod blokadom, a Srpsko Sarajevo pod opsadom, jel’ jasno?

Prije neki dan kroz prašumu informacija o koroni i lokalnim izborima pojavila se i informacija da je Vlada Republike Srpske usvojila zaključke o radu Komisije za istraživanje stradanja Srba u Sarajevu.

Iako još nismo vidjeli sam izvještaj Komisije, direktor Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica Republike Srpske Milorad Kojić, saopštio nam je “Jedino istinito i cjelovito sagledavanje ratnih događaja u Sarajevu, ali i u cijeloj BiH doprinijeće jačanju povjerenja i tolerancije među narodima u BiH, konačnom pomirenju i suživotu sadašnjih i budućih generacija”.

I kako da se čovjek ne složi sa gospodinom Kojićem koji cijeli svoj mandat preuveličava broj ubijenih Srba, negira presude Haga, a Bošnjake koji su ubijeni u Republici Srpskoj još nije ni krenuo popisivati.

A onda je Kojić dodao, da je rad komisije potpuno ignorisan od strane institucija Federacije BiH i da od njih nisu dobili bilo kakve informacije tj. da je koristila srpske i međunarodne izvore.

Sad se nameće jedno vrlo jednostavno pitanje, kako onda možemo govoriti o “istinitom i cjelovitom sagledavanju ratnih događaja u Sarajevu”, ako nemamo bošnjačke izvore?

Potom Kojić poentira i vaskolikoj bosanskohercegovačkoj javnosti saopštava da se izvještaj “Bavio onim što su htjeli da prikažu da je bila opsada u Sarajevu, ali je činjenicama dokazano da je to bila blokada. U izvještaju postoje i podaci o logorima u Sarajevu, silovanjima, ubijanjima, te je definisano i da je srpska zajednica uništena u totalitetu”.

U čemu je razlika između blokade i opsade?

Odgovor ćemo naći u knjizi “Republika Srpska u odbrambeno- otadžbinskom ratu”, poglavlje “Muslimanske ofanzivne akcije na području Sarajeva- suprostavljeni narativi”, od 157. do 187. strane, koju je izdao Republički centar za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica Republike Srpske u kojem se kaže “Sarajevsko-romanijski korpus bio je opkoljen spoljnim muslimanskim obručem. Armija BiH držala je Igman i Bjelašnicu, Treskavicu i Ivan Sedlo, Goražde i Trnovo, Kladanj i Visoko. Pod neprijateljskom kontrolom bile su ključne komunikacije od Sarajeva ka unutrašnjosti, sa izuzetkom pravca prema Palama. Posebno kritična bila su dva pravca – prvi, od Olova i Breze ka Semizovcu i Ilijašu, a odatle ka Vogošći, i drugi od Goražda i Prače ka Podgrabu i od Trnova ka Grabu, Krupcu i Sarajevu”, a onda nastavljaju “Odabrani operativni model blokirajućih dejstava bio je u svakom pogledu komplementaran defanzivnom strateškom konceptu za koji se opredijelila VRS od samog početka ratnih dejstava u BiH. Po svojoj osnovnoj tipologiji, dejstva VRS (SRK) na sarajevskom ratištu bila su pretežno odbrambenog karaktera.”

Znači, đavo se krije u detaljima.

Blokada je kada okružite grad i granatirate ga vrlo neselektivno tri i po godine da bi ga raspametili, pobijete više od 3.500 civila, zavrnete mu plin, prekinete sandbjevanje strujom i vodom, a hranu dobijaju putem UN vazdušnog mosta i kasnije kroz tunel, samo da bi se branili.

Opsada je kada okružite grad i granatirate ga vrlo neselektivno tri i po godine da bi ga raspametili, pobijete više od 3.500 civila, zavrnete mu plin, prekinete sandbjevanje strujom i vodom, a hranu dobijaju putem UN vazdušnog mosta i kasnije kroz tunel, jer ga želite osvojiti.

Po ovoj logici pored Sarajeva i Goražde i Bihać bili su samo blokirani, a Srbi oko Sarajeva pod opsadom jer je Armija BiH kidisala da ih osvoji.

Zajebana je to logika i narativ, braćo Srbi.

P.S. Draga Republiko Srpska ne znam koliko ste para “sprcali” na ovaj izvještaj, ali se plašim da su to po ko zna koji put bačene pare, jer u to vam neće povjerovati ni Stanislav Galić, a kamo li svijet.