Kuće na selu prodaju za 1.000 eura

Kuće sa okućnicom u ruralnim dijelovima Srbije iz godine u godinu gube vrijednost.

Ovog ljeta se tako u dijelovima Banata mogu kupiti i za svega 2.000 eura, ali ih oko Nišanema za manje od 15.000 eura. Istina, u pirotskim selima nekretnine se cijene i svega 1.000 eura. Tamo gdje su cijene najniže, nažalost, kupaca i nema.

U selima pet srednjobanatskih opština sve je više starih porodičnih kuća na prodaju, ali se kupci teško pronalaze, pišu Večernje novosti.

“Nekretnine su naročito jeftine u selima uz rumunsku granicu, poput Međe i Hetina. Pristojne porodične kuće, često sa velikim dvorištima i baštama od po desetak ari, mogu ovde da se kupe za 2.000 do 2.500 eUra”, kaže Mitar Vučurević, predsjednik Opštine Žitište.

Slično je i u pograničnim selima susjedne opštine Nova Crnja, gde se stare kuće prodaju za 3.000-4.000 eura.

U selima udaljenijim od Novog Sada kuće mogu da se kupe i za manje od 10.000 eura. Objekti, posebno od ćerpiča, naboja, ili nekog kombinovanog materijala, sa manjom okućnicom, u zabačenijem selu, kupuju se, kako kažu u agencijama, po cijeni dva hektara bolje obradive zemlje.

“Kuće sa većim okućnicama, novije gradnje, međutim, koštaju nešto više, ali i njihova cijena rijetko prelazi 30.000 eura, odnosno kupuju se po cijeni koja je ravna cijeni garsonjere u nekom od većih gradova”, ističu upućeni.

NIŠ – Vlasnici porodičnih kuća sa okućnicom u niškim selima nerealni su po pitanju cijena jer se solidno očuvana nekretnina ne može kupiti za manje od 15.000 eura. Cijene su još prije desetak godina podigli Srbi sa Kosova koji nisu pitali za cijene već su pazarili sve što je bilo na prodaju.

Za 5.000 eura mogu se uglavnom kupiti skromne vikendice po brdima gdje nema plodne zemlje niti dovoljno vode za bavljenje poljoprivredom.

“Ponuda je skromna jer ono što se nudi za prodaju ne vrijedi tih para. Zemlja je najlošije kategorije, a vikendice su građene prije 30 godina pa zahtijevaju velika ulaganja”, kaže Snežana Đokić, koja je u Zaplanju kupila kuću sa 16 ari placa za 12.000 eura, ali je tri puta više uložila da bi je osposobila za život.

PIROT – U Pirotskom okrugu, sa oko 200 sela, potražnja za kućama duži niz godina gotovo da i ne postoji, a mnoga sela su iz ekonomskih i demografskih razloga otišla u istoriju. Tako na primjer, selo Verzar u dimitrovgradskoj opštini više i ne postoji. U Iskrovcima svega nekoliko penzionera i Mara Đorđević, jedini stalni žitelj. U ovom dijelu opštine se može kupiti kuća sa okućnicom za najviše 1.000 eura.

Nešto bolja situacija je u Zabrđu, gdje se vraćaju penzioneri i gde se sporadično proda neka kuća za nekoliko hiljada eura. U pirotskim i belopalanačkim, ali naročito u babušničkim selima gotovo se i ne pamti kada je prodata neka kuća. Prepričava se primjer iz sela Oreovica, gdje je jedan penzioner iz Beograda, porijeklom odavde, prije pet godina za svega 2.000 eura kupio kuću sa kupatilom.

VRANjE – U okolini Vranja je sve više sela s tek nekoliko domaćinstava. Povremeno se oglasi i prodaja ponekog domaćinstva u udaljenijim krajevima uz napomenu da je cijena “po dogovoru”, ali i pored toga zainteresovanih, kažu, nema.

U selima bližim Vranju, kuće novije gradnje sa okućnicom se prodaju po prosečnoj cijeni od dvadesetak hiljada eura.

Milka Cvetković iz sela Tibužde kaže da interesovanja ima samo za stare kuće, koje mogu da se kupe po niskoj ceni.