Zbog čega baš mjesec februar ima 28 dana (povremeno 29)

Romul, prema legendi jedan od osnivača Rima, koji je vladao od 753. do 715. godine prije nove ere, imao je pred sobom jedan problem. Sa sve većim brojem festivala, gozbi, različitih vojnih ceremonija i religioznih proslava, Romulu je bio potreban kalendar kako bi sve organizovao.

Tako su i Rimljani prihvatili lunarni kalendar. Kod Rimljana je on imao svega deset mjeseci, počinjao je martom, a završavao se decembrom. Problem sa tim je bio što je godina imala manje 61,25 dana, pa su Rimljani računali Novu godinu od punog mjeseca prije proljetne ravnodnevice.

Drugi kralj Rima, Numa Pompilije, promijenio je ovaj sistem. Parni brojevi su predstavljali lošu sreću, pa je Numa uklonio po jedan dan svakog mjeseca koji je imao 30 dana. On je također želio da se njegov kalendar podudara sa svih 12 lunarnih ciklusa, što je bilo 354 dana. Pošto je i to bio paran broj, Numa je zaokružio broj dana na 355.

Preostale dane je podijelio na dva mjeseca (januar i februar) i postavio ih na kraj godine. Tako je februar dobio 28 dana, što jeste bio paran broj, ali, pošto je bio mjesec posvećen duhovnom pročišćavanju, Rimljanima nije smetalo. Taj kalendar je znači trajao 355 dana. Februar je imao 28, mart, maj, julI i oktobar po 31, a januar, april, junI, avgust, septembar, novembar i decembar po 29 dana.

Nijedan od ova dva kalendara se, prema većini karakteristika, ne poklapa sa današnjim. Osim po broju dana u mjesecu februaru.