S mosta Mehmed-paše Sokolovića u Drinu bačeno 3.000 ruža

Jedina želja za života mi je da nakon 30 godina nađem ostatke najmilijih kako bi ih dostojno mogao ukopati, kazao je za televiziju N1 Esad Tufekčić čija je kompletna porodica spaljena u “živoj lomači” u Višegradu.

Spuštanjem 3.000 ruža u rijeku Drinu u Višegradu je obilježena 30. godišnjica zločina nad bošnjačkim stanovništvom iz ovog grada. Tokom komemorativnog skupa na mostu Mehmed paše Sokolovića istaknuto je da su u ovom gradu počinjeni neki od najmonstruoznijih zločina tokom agresije na BiH, a da se od oko 3.000 žrtava još uvijek traga za oko 1.500.

Među desetinama žena, djece i muškaraca našao se i Esad Tufekčić…

“Mi smo se okupili na mostu Mehmed-paše Sokolovića koji je u svakom ratu krvario bošnjačkom krvlju. Mjesec juni 1992. godine je jedan od najkrvavijih mjeseci, desi se zločin u Pionirskoj i na Bikavcu. U ta dva zločina spaljeno je preko 140 žena i djece među kojima i cijela moja porodica”, kazao je Tufekčić.

Esad Tufekčić / FOTO: N1

U “živoj lomači” u naselju Bikavac ubijena mu je supruga, kćerka od pet godina, sin od dvije, punica i svastika. Druga svastika je supjela pobjeći i bila je svjedok na suđenju u Haagu.

Kako kaže Tufekčić, da zločin bude još veći “pobrinuli” su se nalogodavci naredivši da se uklone svi ostaci žrtava.

“Tako da ni nakon 30 godina nismo našli ni najmanju koščicu. Apelujem na one koji znaju da olakšaju sebi i nama i kažu nam gdje su ostaci naših najmilijih da ih dostojno možemo ukopati. To mi je jedina želja za života”, kazao je on za N1 i dodao kako mu je “nada iz godine u godinu sve manja”.

FOTO| Na mostu Mehmed-paše Sokolovića u Višegradu i nekadašnjoj Pionirskoj ulici i naselju Bikavac danas se obilježava 30. godišnjica zločina nad Bošnjacima iz ovog grada. #Višegrad #RatniZločini pic.twitter.com/m9RgUCIx4g

— BIRN BiH (@BIRN_BiH) June 18, 2022

Trideset godina od “žive lomače”

Navršilo se 30 godina od “žive lomače”, jednog od najvećih zločina nad Bošnjacima u Višegradu, tokom ljeta 1992. godine.

Te godine, 14. juna, specijalna vojna formacija pod komandom Milana Lukića zarobila više od 70 osoba, među njima i žene i djecu, koji su živi spaljeni u kući Adema Omeragića u Pionirskoj ulici u Višegradu.

Najmlađa žrtva je bila beba od dva dana.

Oko dvije sedmice kasnije, 27. juna 1992. godine, u naselju Bikavac, u kući Mehe Aljića spaljeno je 72 bošnjačkih civila, a najmlađa žrtva bilo je jednogodišnje dijete.

Prema podacima Haškog tribunala, samo u maju i junu 1992. godine, ubijeno je više od 60 posto Bošnjaka sa područja opštine Višegrad.

Tokom rata od 1992. do 1995. godine ubijeno je blizu 3.000 višegradskih Bošnjaka, a u haškim presudama istaknuto je i da je Višegrad bio podvrgnut “jednoj od najnemilosrdnijih kampanja etničkog čišćenja u bosanskom sukobu“.

Za zločine počinjene u gradu na Drini do sada je osuđeno 18 osoba, od kojih troje pred Haškim tribunalom.

Ukupno je presuđeno 247 godina zatvorske kazne, a doživotna kazna zatvora izrečena je Milanu Lukiću, koji je uhvaćen u Argentini 2005. godine.

Trenutno se pred Sudom Bosne i Hercegovine vodi postupak protiv Milomira Đuričića i Vukadina Spasojevića za ratne zločine protiv nesprskog stanovništva na području Višegrada.