Transplantacija bubrega bez ožiljaka

Presađivanje organa u našoj zemlji se ne obavlja onoliko koliko je potrebno, a živi davaoci koji doniraju organe predstavljaju nadu za pacijente sa bubrežnom insuficijencijom.

Specijalisti su zaduženi za operativne zahvate na osobama koje idu pod nož za svoje najmilije, a nemaju nikakve zdravstvene probleme, i vode računa o tome da se primenjuju minimalno invazivne tehnike. Nefrektomija sa vaginalnom ekstrakcijom bubrega davaoca – koja odnedavno privlači veliku pažnju i koja može da se izvodi i kod žena koje su rodile – najvažnija je među pomenutim tehnikama.

Dok se u Turskoj 80% transplantacija izvodi sa živim davaocima, a 20% sa preminulim, ovaj odnos je u evropskim zemljama potpuno suprotan. Zdravstveni radnici koji su svjesni situacije u našoj zemlji nastoje da razviju nove metode kako bi hirurški zahvati bili što komforniji za žive davaoce. Jedna od tih metoda je nefrektomija sa vaginalnom ekstrakcijom bubrega, koju izvodi direktor odjeljenja za transplantaciju bolnice Acıbadem International, prof. Ibrahim Berber sa svojim timom.

Kod nefrektomije sa transvaginalnim vađenjem bubrega, organ se uzima iz tijela laparoskopski, a primalac se priprema za presađivanje; bubreg se stavlja u kesu za ekstrakciju tkiva i vadi se putem porođajnog kanala nakon što se presjeku krvni sudovi i mokraćni kanal.

Navodeći da donatorke često pomisle na bolove koje su osjećale tokom porođaja kada čuju da bubreg može da se izvadi putem porođajnog kanala – koji ne postoje kod transplantacije – profesor Berber objašnjava ovaj zahvat na sljedeći način:

“Ova operacija ne zahtijeva nikakve rezove da bi se organ izvadio. U trbušnu šupljinu se ulazi kroz vaginu i vadi se bubreg. Posle operacije pacijentkinja može da stoji na nogama, brže se vraća aktivnostima i potrebno joj je manje lijekova protiv bolova. Ekstrakcija bubrega putem porođajnog kanala je komfornija u poređenju sa standardnom laparoskopijom, dok je sama standardna laparoskopija komfornija u poređenju sa otvorenom operacijom.”

Jedno od najvažnijih pitanja koja se javljaju kod ove procedure je to da li ona utiče na funkcionalnost bubrega. Profesor Berber naglašava da istraživanja i iskustvo ukazuju na to da ova metoda nema neželjene efekte na rad ili funkcije bubrega i dodaje:

“Kao što je dobro poznato, zdrava osoba može da nastavi život sa jednim bubregom.“

On naglašava da ekstrakcija bubrega kroz porođajni kanal ne utiče ni na seksualni život ni na začeće, kao ni na procese u trudnoći u kasnijem periodu:

“Tokom operacije, ulaz u vaginu se izvodi kroz zadnji vaginalni zid. Dakle, materica i jajnici ostaju netaknuti. Mjesto reza unutar vagine takođe ne izaziva kasnije nikakve probleme kod donatorke.”